Benjamin de Vries wordt geboren op 26 november 1919 te Groningen als jongste van de 2 kinderen van Siemon Henri de Vries (Groningen, 1890 – Sobibor, 1943) en Saartje Nijveen (Foxhol gem. Hoogezand, 1894 – Groningen, 1935). Hun oudste kind is dochter Eva (Groningen, 1917 – 1990).
Als Benjamin slechts 15 jaar oud is overlijdt zijn moeder op 41-jarige leeftijd. Zijn vader, dan inmiddels werkzaam als magazijnknecht, hertrouwt op 25 februari 1937 met Dientje Bas (Amsterdam, 12 februari 1888 – Sobibor, 9 juli 1943), dochter van diamantslijper Eliazer Bas (Amsterdam, 16 september 1864 – Amsterdam, 11 december 1939) en Marianne Rodrigues (Amsterdam, 7 april 1868 – Amsterdam, 5 februari 1925). Het gezin verhuist na het huwelijk naar de Nieuwe Blekerstraat 44a in Groningen. Benjamin verlaat zijn ouderlijk huis maar keert er weer terug op 19 april 1938.
Benjamin wordt, net als zijn vader, pakhuisknecht. Hij verlooft zich op 6 oktober 1940 met Saartje Bollegraaf, geboren op 2 februari 1921 te Foxham gem. Slochteren. Saartje is het 2e van de 6 kinderen van handelaar in lompen en metalen, Simon Bollegraaf (Foxhol gem. Hoogezand, 1892 – Auschwitz, 1942) en Kaatje Simons (Foxhol gem. Hoogezand, 1895 – Auschwitz, 1942). Saartje is op dat moment werkzaam in de kartonnagefabriek. Het stel trouwt op 15 december 1941 in Hoogezand en trekt in bij de vader en stiefmoeder van Benjamin. Op 7 april 1942 verlaten zij de ouderlijke woning en trekken in bij het gezin Knorringa-Baruch van wie zij een kamer huren in hun woning aan de Blekerstraat 24a.
Slechts 3 maanden later, begin juli 1942, worden de Joodse mannen tussen 16 en 55 jaar uit Stad en Ommelanden opgeroepen door het Gewestelijk Arbeidsbureau. Zij moeten op 25 en 26 juni van dat jaar gekeurd worden met het oog om aan de slag te gaan in de diverse werkkampen die ons land dan heeft. De keuringen vinden plaats door vrijwel uitsluitend NSB-artsen in de oude HBS aan de Violenstraat en de meeste mannen worden dan ook goedgekeurd. Benjamin geeft eveneens gehoor aan deze oproep na gerustgesteld te zijn door een eerder gegeven toespraak van Opperrabbijn Dasberg. Op 10 juli wordt een deel van de mannen op transport gezet naar de werkkampen. Benjamin gaat echter niet naar een werkkamp, hij behoort tot een groep van 187 man die te voet van Hooghalen naar Westerbork moet lopen. Lang heeft hij niet in Westerbork gezeten want al op 15 juli 1942 wordt hij op het eerste transport naar Auschwitz gezet. Op 30 september 1942 wordt hij daar vermoord terwijl zijn vrouw op dat moment nog in hun gehuurde kamer woont.
Saartje Bollegraaf wordt weggevoerd naar Westerbork op 28 november 1942 en op 8 december 1942 op transport gezet naar Auschwitz. Daar wordt ze 3 dagen later, op 11 december 1942 vermoord. Kinderen heeft het jonge echtpaar niet gekregen.
Bronnen:
Arolsen Archives
Dagblad van het Noorden
Groninger Archieven
Joods Monument
Illustraties:
Arolsen Archives
Dagblad van het Noorden
Gepubliceerd:
15-11-2020